‘En je gedraagt je, hoor je!’ De stem van mijn moeder klonk waarschuwend van de passagiersstoel.
‘Ik gedraag mij altijd, en bovendien ben jij degene die mij heeft meegevraagd, ma. Je weet dat ik een hekel heb aan die… die uitvreters.’
Dat kwam mij op een klap tegen mijn schouder te staan.
‘Dat woord wil ik dus niet horen.’
‘Alsof ze Nederlands spreken. De enige reden dat je mij mee wil hebben is omdat ik de bus van de zaak heb.’
‘En wat dan nog? Deze mensen hebben alles achter zich moeten laten in oorlog en armoede en wij mogen daar heus wel wat voor terugdoen.’
‘Een oorlog die ze zelf begonnen zijn en een keuze om alles achter zich te laten.’ Gromde ik voor mij heen.
‘Wat zei je?’
‘Niets, ma.’
We reden een pas aangelegde laan op waar verschillende mensen langs de kant liepen tot we bij een afsluitend hek kwamen. Een bewaker kwam aangelopen en keek naar binnen.
‘Hoi Carla!’ Hij tikte tegen zijn hoofd. ‘Heb je weer spullen?’
‘Vooral speelgoed en wat dekens.’ Zei mijn moeder. ‘Maar het is behoorlijk veel, daarom heb ik Paul gevraagd of hij wil rijden. Mogen we naar binnen?’
‘Natuurlijk. Het is fijn je zoon eens te zien. Paul was het?’
Ik knikte en gaf de man een hand.
‘Ik ben Herman, ik ben de bewaker van het AZC.’
‘Bewaker…’ Ik keek in mijn spiegels naar de mensen die over de oprijlaan zwermden. Mensen die eigenlijk thuishoorden binnen de hekken van het asielzoekerscentrum.
‘Het is geen gevangenis, ze mogen gaan en staan waar ze willen. Die mensen hebben al zo weinig.’
Ik slikte mijn commentaar in, maar de man moest hebben aangevoeld dat ik iets had willen zeggen over de hoge belastingen op salaris, het feit dat deze mensen alles kregen aangereikt waarvoor ik moest werken. En meer van dat soort.




‘Ik ga het hek openen.’
Het hek schoof even later open en ik reed het plein op. Verschillende prefab gebouwen stonden tussen de bomen, op een verlopen speeltuintje waren kleine kinderen aan het spelen terwijl de wat oudere zich in een hoekje hadden verzameld. Moeders met hoofddoeken schipperden wat heen en weer.
Als ik niet zo overtuigd rechts was geweest zou ik medelijden met ze hebben gehad, maar nog altijd was ik ervan overtuigd dat het hun eigen schuld was.
Het busje werd met enige argwaan bekeken, maar toen mijn moeder uitstapte werd ze bestormd door de jongere kinderen die haar in allerlei talen iets toeriepen.
‘Ja kleintjes, moment, ik heb speelgoed bij me, moment! One moment!’
‘Ik betwijfel of ze Engels kunnen.’ Zei ik terwijl ik uitstapte en hoopte dat de wielen nog onder de auto zouden zitten wanneer we weggingen. Misschien moest ik op wacht blijven staan.
Dat was ik net van plan toen mijn moeder mij bij de schouder pakte en een doos met dekens in mijn armen drukte.
‘Breng deze even naar binnen, het kan nogal koud zijn in de nacht.’
‘Daarvoor betaal ik belasting, zodat ze het niet koud hebben.’ Probeerde ik nog, maar mijn moeder wuifde mij weg.
Binnensmonds vloekend liep ik naar een van de gebouwtjes en deed onhandig een deur open.
Binnen was het, zoals je al kon verwachten vies en het stonk naar geuren waarvan ik de herkomst niet wilde weten. De deur viel achter mij dicht en ik keek twijfelend in het rond: waar moest ik de doos nu laten?
‘Hallo?’ Riep ik. ‘Kan iemand mij helpen?’
In eerste instantie gebeurde er niets. Ik deed een paar stappen naar voren en wilde net de doos neerzetten toen ineens een deur open ging. Een paar zwarte ogen keek mij aan.
‘Eh… ik heb een doos, dekens.’ Probeerde ik.
De deur ging verder open en het bleek een meisje te zijn. Van mijn eigen leeftijd leek het wel. Ze had prachtig zwart haar wat in krullen over haar schouders hing. Het was dat ze in nogal aftandse kleding liep anders had ik gedacht met een Spaanse schone te maken te hebben. Ze keek naar de doos en daarna naar mij, toen sprak ze in een taal die ik niet kon verstaan.
‘Wat dit is?’ Ik ging ervan uit dat ze dat gevraagd had. ‘Doos… box, blankets.’
Ze kwam op me af en ik had verwacht een soort chemische geur te ruiken, in plaats daarvan rook ze wel fijn. Ze deed een flap van de doos open en knikte toen ze de inhoud zag. Ze wees op het einde van de gang en sprak weer.
‘Daar neerzetten? Oké.’ Ik liep door de gang en merkte dat ze mij volgde. Ik zette de doos neer aan het andere eind van de gang en draaide me om. Haar zwarte ogen keken mij aan.
‘Wil je iets?’ Vroeg ik verbaasd.
Ze wees op de doos en mompelde iets, daarna keek ze mij weer aan. Voor ik het wist kuste ze mij op de mond.
Ik vond haar wel heel dankbaar voor een paar oude dekens.
‘Fijn dat je het fijn vindt dat er dekens zijn.’ Knikte ik.
Maar voor ik weer iets kon zeggen gaf ze mij weer een kus. Haar lippen kringelden zich om de mijne en haar tong probeerde zich een weg te banen door mijn lippen.
Wie was ik om te protesteren? Als ze zo graag wilde bedanken voor de dekens dan kon ze hoor.
Ik opende mijn mond en we hapten even op elkaar in voor ze mijn hand pakte en me mee begon te trekken.
‘Wil je mij iets laten zien?’
En of ze dat wilde! We gingen haar kamertje binnen en even was ik overdonderd door de miniscuulheid ervan. Ze had een enkel bedje met een matras en een soort kast. Ik had op tv gevangeniscellen gezien die ruimer waren.
Ze mompelde wat en legde haar hand over mijn kruis.
Ik was even verbaasd en keek hoe haar hand wreef over mijn broek, maar ik begreep de hint. Ze was heel, heel, heel dankbaar voor de dekens!
We zoenden elkaar weer terwijl haar hand mijn geslacht bleef kneden. Tot ze de kus verbrak en aan mijn broek begon te morrellen.




‘Zal ik helpen?’
Maar hulp had ze niet nodig. Mijn pik sprong naar buiten zodra ze mijn broek open had en mijn boxer naar beneden had gedaan. Ze keek er even naar, deed toen de voorhuid naar achteren en nam met een smak de ontblote eikel tussen haar lippen.
Ik slikte en sloot mijn ogen. Ik had nog nooit een pijpbeurt gehad, mijn ex wilde het niet, en de verkeringen daarvoor was het nog niet aan de orde. Mijn ex had wel eenmaal even haar lippen om mijn eikel gelegd maar had niet verder willen gaan. Tot mijn grote frustratie toentertijd.
Vooral als je bedacht hoe veel moeite ik had moeten doen voor dat wijf uit de kleren ging, en dan in vergelijking met deze asielzoekster! Ze had een ritme gevonden en ik begon automatisch mee te bewegen met mijn heupen terwijl mijn eikel tegen haar huig tikte. De warmte en het gevoel van haar tong over mijn gevoelige delen maakte dat ik snel zou komen.
Met een smak liet ze mijn pik weer los, vlak voor mijn orgasme.
‘Hé.’ Ik keek even verwonderd hoe ze opstond en haar mond afdeed. ‘Wat is dit? Is dit een grap of zo?’
Ze moet mijn frustratie gevoeld hebben want ze legde glimlachend een vinger tegen mijn mond en begon toen haar eigen kleren uit te spelen. De mottige kleren gingen uit tot ze spiernaakt voor mij stond. Haar borsten waren prachtig gevormd en wat donkerder van tint, haar stijve tepels priemden mij toe en tussen haar benen had ze een net bijgehouden strookje schaamhaar. Ze glimlachte weer en ging op haar matras liggen, haar benen deed ze wijd zodat ik zicht had op het roze vlees.
‘Ik hou van asielzoeksters.’ Gromde ik en ik ging door mijn knieën, met mijn neus vlak boven haar geslacht begon ik te likken.
Hier was ik goed in, hoewel mijn ex mij niet oraal wilde bevredigen wil niet zeggen dat dat andersom niet zo was. Ik was er dol op. De geur van een kutje had altijd iets speciaals en ook deze kon ik opsnuiven om daarna te proeven.
Ze sidderde toen ik aan haar clitje likte en met mijn neus grasduinde door haar schaamhaar. Ik spreidde haar kutje wat verder en liet mijn tong in lange halen over haar grotje gaan voor ik weer ging zuigen aan haar clitje.
Ze zei wat en toen ik opkeek zag ik dat ze haar borsten aan het kneden was. Ik zoog en smakte me een weg over haar kutje tot ik een luide kreun hoorde en ze hijgend in haar kussen lag. Mijn pik was nog steeds stijf en wachtte op een bevrijding. Nu zij was gekomen was het mijn beurt!
Ik stond half op en legde mijn pik tegen de ingang die ik net nog had natgelebberd. Ze kreunde en kromde haar rug toen ik bij haar naar binnen gleed en langzaam op ritme begon te komen. Ik bewoog mijn heupen en stootte telkens iets dieper naar binnen. Intussen keek ik naar haar gezicht. Ze genoot duidelijk van mijn handelingen, net zo veel als ik deed.
Door het al uitgestelde orgasme, het bevredigen van haar en nu het neuken zelf kwam ik heel snel op mijn max.
‘No.’ Zei ze toen ze zag dat ik ging komen. ‘No!’
‘Niet in je, ik snap je!’ Met een grom gaf ik een laatste stoot haalde vliegensvlug mijn pik uit haar grotje. Daarna was het mijn beurt om te kreunen toen het zaad in klodders op haar buik terecht kwam.
Even wankelde ik en moest me ophouden aan de kast, maar kreeg al snel mijn adem weer terug.
Ze glimlachte mij toe, beroerde met een vinger mijn zaad en nam er een likje van.
‘Ik ehm… je bent wel heel blij met je dekens.’
Ze glimlachte nog steeds en nam nog een likje.
‘Moet ik nog wat doen verder?’ Ik vroeg mij af of ze nog meer wilde.
Ze keek mij aan en leek te twijfelen. Toen wees ze op de deur.
‘Ik moet gaan?’ Ik wees op mijzelf en daarna op de deur. Een knikje was het antwoord.
Een beetje verdwaasd liep ik weer naar de auto.
‘Paul, waar heb je gezeten?’ Mijn moeder had bij een paar jongetjes en meisjes gezeten die nu met speelgoed aan het spelen waren.
‘Complex gebouw.’ Zei ik.
‘Mooi, dan zie je eens hoe slecht die mensen het hebben.’
Ik haalde mijn schouders op.



‘Fijn dat je deze keer zelf mee wil.’ Mijn moeder leek oprecht in haar nopjes toen we een week later weer de oprijlaan namen.
‘Ma, zoals je al zei; die mensen hebben het slecht.’ Zei ik joviaal. Mijn pik had het trouwens ook slecht. Man wat had ik zin in een neukpartij met die meid!
De bewaker herkende ons al en groette voor hij het hek opende. Sneller dan de vorige keer stond ik bij de achterkant van mijn busje en pakte een doos met dekens.
‘Ik zet deze wel binnen!’
Ik rende bijna het gebouw in, schoof de doos over de helft van de gang naar achteren en draaide me naar de deur van de kamer van de meid.
‘Hallo?’ Probeerde ik.
Maar de deur ging niet open. Ik twijfelde maar klopte toen.
Nog steeds geen reactie. Ik deed de deur open.
Binnen was niets meer, geen meisje. Het matras was afgehaald en het hok was leeg.
Verbaasd keek ik in het rond.
‘Zocht je iemand?’
Ik schrok me een ongeluk. En draaide me om. Achter mij stond Herman, de bewaker.
‘Ehm…’ Hoe moest ik me hier nou uit redden. Ik wees met mijn duim over mijn schouder het kamertje in.
‘Ze is weg.’ Zei Herman. ‘Van de week, ineens.’
‘Waar naartoe?’
Herman haalde zijn schouders op.
‘Dat gebeurt, sommige mensen gaan gewoon weg. Zijn het wachten zat. Verdwijnen in de illegaliteit.’
Ik had even geen woorden meer. Herman keek mij scherp aan.
‘Maar erg is dat niet, denk ik, want ze kan geweldig neuken hé?’

Einde